Ona nie potrafiła kochać. On kochał ją od początku. Adela i Adolf to obozowi rozbitkowie, kt贸rzy budują swoją dziwną "miłość-niemiłość" na bardzo kruchym fundamencie: nie wracać do przeszłości. Adela nie wie, jakim chłopcem był jej mąż, on nie zna kobiety, kt贸ra jest jego żoną. Dopiero pod koniec życia mają odwagę przywołać wspomnienia, poznać się na nowo i pokochać. Prawda okazuje się jednak bolesna...
On lubi cyfry, ona jest słowem i książką. Jego matka robiła kawę z żołędzi, jej - jadła bułeczki z kawiorem i piła szampana. Jego ojciec hodował pszczoły na głębokiej prowincji, jej - był poważanym lekarzem w przedwojennym Poznaniu. Nie łączyło ich nic. Gdyby nie Auschwitz, gdyby nie maleńkie tatuaże na przedramionach, ich miłość byłaby po prostu niemożliwa. Z przerażeniem zdają sobie sprawę, ile zawdzięczają najtrudniejszemu ze wspomnień. Adela pokochała Adolfa. On nie przestał jej kochać. Rozstanie jest nieuniknione, ale żadne z nich nie chce odejść pierwsze.
"Adela nie chce umierać" to mocna, napisana z niezwykłą wrażliwością historia o życiu i umieraniu, o najgłębszym ludzkim lęku, jakim jest śmierć. I o miłości, kt贸ra wybaczy wszystko.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Aga Antczak.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Ma zaledwie czternaście lat i wytatuowany na ręce numer 73 305. Dita przyjechała do Auschwitz-Birkenau transportem z getta w Terezinie. Razem z matką i ojcem trafiła do tak zwanego obozu rodzinnego. To jedyne miejsce w "fabryce śmierci", w kt贸rym dzieci i ich rodzice mogą mieszkać razem. Jedyne, w kt贸rym działa tajna szkoła, z niewidzialnymi tablicami i zeszytami, lekcjami wypowiadanymi szeptem i przerywanymi, niczym dzwonkiem, brutalnymi rewizjami. Ale książki są prawdziwe. Osiem rozlatujących się tom贸w. Każdy na wagę ludzkiego życia. Najmniejsza biblioteka świata. Dita została ich strażniczką, codziennie przenosi je do bezpiecznej kryj贸wki, za każdym razem kładąc na szali własne życie.
Głęboko poruszająca opowieść o odwadze wykuwanej w strachu, nadziei, kt贸ra nie gaśnie nawet podczas najczarniejszego mroku, i ocalającej mocy słowa.
UWAGI:
Na ok艂adce: Powie艣膰 oparta na prawdziwej historii wi臋藕niarki Dity Kraus. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Antonio G. Iturbe ; prze艂o偶y艂a Marta Szafra艅ska-Brandt.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Grisza ma 5 lat, gdy razem z mamą, babcią i rodzeństwem trafia z Białorusi do Auschwitz. Kilka miesięcy p贸źniej śmierć zabiera mu tych, kt贸rych kocha. Chłopiec zostaje sam w miejscu, gdzie ludzkie życie nic nie znaczy, i zapamiętuje wszystko, co dzieje się w tym piekle na ziemi. Ma zapalenie płuc, dwa razy jest "pacjentem" doktora Mengele, a mimo to udaje mu się przeżyć i doczekać wyzwolenia. Po wojnie tuła się po r贸żnych domach dziecka, szukając swego miejsca na ziemi. Obozowe przeżycia są tak traumatyczne, że dopiero w 1963 roku decyduje się opowiedzieć swoją historię kustoszowi muzeum w Auschwitz.
Chłopiec, kt贸ry przeżył Auschwitz to obraz obozu widziany oczami małego dziecka, kt贸re zapamiętało to, co niekt贸rzy woleli by wymazać z pamięci.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Tomasz Wandzel.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Do widzenia Auschwitz : z Auschwitz uciek艂 z rtm. Pileckim : wspomnienia z piek艂a Tytuł oryginału: "Wspomnienia z piekła ". "Z Auschwitz uciekł z rtm. Pileckim "
Edward Ciesielski zbiegł z obozu w nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 roku. Uciekał wraz Janem Redzejem i Witoldem Pileckim zagrożonym dekonspiracją, kt贸ry miał przekazać całą prawdę o Auschwitz.
Realizacja niezwykle odważnego przedsięwzięcia była możliwa dzięki pomocy koleg贸w z organizacji obozowej. W tym czasie Witold Pilecki pracował w paczkarni obozowej, Edward Ciesielski w szpitalu więziennym, a Jan Redzej w magazynie żywnościowym przy kuchni obozowej. Wykorzystując swoje r贸żnorodne kontakty konspiracyjne, Pilecki umożliwił dw贸m pozostałym śmiałkom dostanie się do komanda zatrudnionego na nocnej zmianie w piekarni w Oswięcimiu na Niwie, poza terenem KL Auschwitz. Pierwszy otrzymał w niej pracę Jan Redzej, kt贸ry wcześniej poinformował Pileckiego i Ciesielskiego, że więźniowie z tego komanda są zamykani na noc w piekarni wraz z dwoma nadzorującymi ich esesmanami.
Ich ucieczka była na tyle sprytnie zorganizowana, że władze obozowe nie zastosowały odwetu na więźniach. Jedynie przez Rapportf眉hrera został spoliczkowany kryminalista niemiecki, kt贸ry był blokowym w budynku nr 15, gdzie mieszkało komando piekarzy. Ponadto w areszcie osadzono dw贸ch esesman贸w, kt贸rzy nadzorowali więźni贸w w piekarni.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Edward Ciesielski.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Jedno z najważniejszych świadectw losu więźni贸w i ofiar obozu Auschwitz-Birkenau i jednocześnie jedna z pierwszych literackich relacji z piekła na ziemi.
"Na ściany, podłogi, cegły padła tu krew i opowiada o ludziach, kt贸rzy tu ginęli. Zostali tam, gdzie polała się ich krew. To nic, że ściany p贸źniej zabielono wapnem. Te ściany są nadal czerwone."
Seweryna Szmaglewska po aresztowaniu przez gestapo spędziła dwa i p贸ł roku w obozie Auschwitz-Birkenau, gdzie doświadczyła wyczerpującej pracy fizycznej i kilku ciężkich chor贸b. Gdy w styczniu 1945 r. więźni贸w obozu pognano w marszu śmierci, udało jej się uciec. Od pierwszych dni wolności przystąpiła do opisania tego, co niewyobrażalne. Tak w ciągu kilku miesięcy powstał pierwszy dokument o nazistowskiej machinie zagłady. Książka ukazała się przed końcem 1945 roku.
Wydanie zawiera niepublikowane listy z obozu, rysunki Seweryny Szmaglewskiej tworzone w trakcie pisania oraz fragmenty najważniejszych recenzji oraz wypowiedzi samej autorki o książce.
UWAGI:
Tekst cz臋艣ciowo w przek艂adzie z j臋zyka niemieckiego. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Seweryna Szmaglewska ; [redaktor wydania Micha艂 Nalewski ; [>>] t艂umaczenie list贸w z j臋zyka niemieckiego Maciej 艁ysakowski].
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Wstrząsająca opowieść o obozie Auschwitz widzianym oczyma dziecka.
Zacząłem więc spisywać wspomnienia moje, moich koleżanek i koleg贸w. Z nadzieją, że jak je napiszę, to one ode mnie odejdą. Niestety, tak się nie stało.
Bogdan Bartnikowski miał 12 lat, kiedy w nocy z 11 na 12 sierpnia 1944 roku znalazł się z mamą na rampie KL Auschwitz-Birkenau. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecięcej wrażliwości wobec piekła obozowej rzeczywistości.
Jedyny w swoim rodzaju, unikatowy dziennik więźnia na bieżąco opisujący i ilustrujący codzienność niemieckiego obozu koncentracyjnego.
Aldo Carpi - artysta, profesor malarstwa - spędził w obozach blisko p贸łtora roku. Strażnicy uczynili sobie z niego "malarza na zlecenie". Jednocześnie dzięki temu zyskał on możliwość stworzenia wyjątkowego dokumentu czasu zniewolenia. Pisał go i rysował z dnia na dzień, w obliczu nieustającego terroru i groźby śmierci.
Każde zawarte na kartach dziennika słowo, każdy obraz wydarte zostały śmierci i obozowej katordze. Całość stanowi rozpaczliwy głos człowieka, kt贸remu chciano odebrać prawo do życia. Z tych zapisk贸w poznajemy piekło życia w miejscu przeznaczonym do umierania. Niezwykłe rysunki dokumentujące codzienność chwilami przemawiają dobitniej od sł贸w...
Jest to r贸wnież piękne świadectwo tego, że nawet w piekle można pozostać człowiekiem i nie sprzeniewierzyć się wyznawanym wartościom: miłości, przyjaźni i solidarności, choćby nawet oprawcy uznali je za przestępstwo. To zarazem ostrzeżenie i zachęta do obrony ze wszystkich sił przed tymi, kt贸rzy chcą zniszczyć prawdę, depcząc prawa i godność człowieka..
Ruth, Felice, Fela, Gerda, Alize, Halina - sześć młodych dziewczyn, kt贸re połączył jeden los. Wszystkie miały swoje marzenia, plany, ambicje. lecz trafiły tam, gdzie granica między człowieczeństwem a bestialstwem była bardzo cienka. Każda z nich przetrwała piekło Gross-Rosen. Każda z nich została bezdusznie pognana w Marszu Śmierci. Niestety - nie każda z nich przeżyła poch贸d w środku zimy. Co sprawiło, że niekt贸rym kobietom dane było rozpocząć inne, szczęśliwe życie, podczas gdy pozostałym odebrano szansę na nowy początek?
Naziści skrupulatnie zacierali ślady po własnych zbrodniach. Niszczyli obozy koncentracyjne, palili dokumenty, zakopywali więźniarki w masowych grobach gdzieś na odludziu. Dlatego przeszłość dziewczyn z Gross-Rosen pokryta jest kurzem zapomnienia. Agnieszka Dobkiewicz - bazując na nielicznych dokumentach zachowanych do naszych czas贸w - stara się jednak odkryć bolesną prawdę o życiu Ruth, Felice, Feli, Gerdy, Alize oraz Haliny.
Jedno z najważniejszych świadectw więźnia łagru i zarazem jeden z najistotniejszych utwor贸w w historii polskiej - i światowej - literatury XX wieku.
Wstrząsająca wiwisekcja mechanizm贸w sowieckiego totalitaryzmu i obraz ludzkiej natury wystawionej na najcięższą z pr贸b. Słowem: książka, kt贸rą - jak stwierdził Albert Camus - "powinno się wydawać i czytać we wszystkich krajach świata".
UWAGI:
Bibliografia na stronie 32. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Gustaw Herling-Grudzi艅ski.
DOST臉PNO艢膯:
Zosta艂a wypo偶yczona Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
WYPO呕YCZY艁:
Na kart臋 006143 od dnia 2024-04-08 Wypo偶yczona, do dnia 2024-05-08
